Oprichter Anouk verteld: van ADHD naar ANTRE
- Anouk Vermolen

- 5 okt
- 3 minuten om te lezen
Ik heb me vaak afgevraagd waarom dingen die voor anderen vanzelfsprekend waren, voor mij zoveel moeite kostten. Waarom ik mijn sleutels vergat, verjaardagen oversloeg en altijd nƩt te laat kwam. Waarom mijn emoties soms zo diep voelden dat ik erdoor werd overspoeld.
Voor de buitenwereld leek er niets aan de hand. Ik functioneerde, presteerde goed, haalde mijn diplomaās, bouwde een carriĆØre op. Ik was slim genoeg om alles bij elkaar te houden. Maar juist daardoor viel mijn worsteling minder op. Het speelde zich af achter de schermen, in mijn hoofd en in mijn lijf.
Lange tijd probeerde ik me aan te passen. Ik wilde normaal zijn, meedraaien, voldoen aan verwachtingen. Hoe harder ik mijn best deed, hoe meer ik mezelf kwijtraakte. Het leverde me angsten, depressies en een gevoel van tekortschieten op.
Toen ik de diagnose kreeg, gebeurde er iets bijzonders. Ineens vielen de puzzelstukjes op hun plek. Ik begreep waarom mijn brein anders werkte. Niet slechter, niet beter, maar anders. Dat inzicht veranderde mijn leven.
Van klacht naar kracht

Wat ik jarenlang had gezien als zwakte, bleek ook mijn kracht. Mijn emoties waren niet te groot, maar wezen me de weg. Mijn creativiteit was geen chaos, maar een bron van vernieuwing. Natuurlijk zijn er dingen die lastig blijven. Ik zal altijd moeite hebben met structuur en afspraken. Maar juist in dat anders-zijn schuilt ook mijn waarde: ik zie patronen die anderen missen, ik denk in mogelijkheden, ik durf risicoās te nemen.
Dat besef maakte me vrij. Ik hoefde niet langer te doen alsof. Ik kon mezelf zijn.
Van ADHD naar ANTRE

van ADHD naar ANTRE. ANTRE ontstond niet uit een spreadsheet, maar uit een verlangen. Een verlangen naar een plek waar je niet hoeft uit te leggen waarom je hoofd soms te druk is. Waar je mag binnenkomen zoals je bent.
De naam betekent bij elkaar komen. Voor mij staat ANTRE voor kracht, veiligheid en de overtuiging dat neurodiversiteit ons verder brengt.
Dat ik me richt op vrouwen is geen toeval. Vrouwen zijn in onderzoek en beleid jarenlang genegeerd. Vaak waren we high functioning genoeg om het ogenschijnlijk āwel te reddenā. We konden maskeren, we konden presteren. Maar van binnen vrat het ons op. Ik herken dat uit mijn eigen leven. Juist daarom wil ik zichtbaar maken dat ons brein, met alle pieken en dalen, waardevol is.
Ondernemen op mijn manier
Ik kom uit een ondernemersfamilie, dus het zat al in me. Toch koos ik eerst voor de veilige weg. Ik werkte bij de overheid, en later bij Heineken, mijn droombedrijf. Maar zelfs daar knaagde er iets. Ik miste vrijheid. Ik wilde mijn eigen koers varen, mijn werk en mijn leven inrichten op een manier die Ʃcht bij mijn brein paste.
Met ANTRE vielen alle puzzelstukjes samen: mijn academische kennis van communicatie, mijn werkervaring, mijn persoonlijke zoektocht en mijn drive om impact te maken. Hier kon ik mijn verhaal, mijn expertise en mijn visie verbinden.
Wat ik hoop
Ik hoop dat mensen zichzelf herkennen in mijn verhaal. Dat ze zien dat ze niet alleen zijn. Dat ze begrijpen dat neurodiversiteit niet een etiket is dat je beperkt, maar een manier van denken die waardevol kan zijn.
En ik hoop dat we met elkaar leren dat verschillende breinen ons sterker maken. In onze vriendschappen, in onze gezinnen, maar ook op de werkvloer. Bedrijven die dit omarmen zijn innovatiever, creatiever en veerkrachtiger.
Mijn droom is dat we in Nederland op een dag niet meer hoeven te praten over inclusie alsof het een extraatje is. Dat neurodiversiteit net zo vanzelfsprekend is als oogkleur of lengte.
Tot slot
Mijn verhaal is geen rechte lijn. Het is een zoektocht geweest met vallen en opstaan, met periodes van twijfel en chaos, maar ook met helderheid, lef en groei. En misschien is dat precies wat het zo menselijk maakt.
Want uiteindelijk draait het er niet om dat je perfect bent. Het draait erom dat je jezelf durft te zijn.
En dat gun ik iedereen.



Opmerkingen