Wat is maskeren? Jezelf aanpassen is geen keuze, maar een overlevingsstrategie
- Anouk Vermolen

- 14 uur geleden
- 3 minuten om te lezen
Maskeren is een term die steeds vaker wordt gebruikt, vooral in gesprekken over neurodiversiteit. Toch blijft het v
oor veel mensen abstract. Wat is maskeren eigenlijk? En waarom gebeurt het zo vaak?
Het korte antwoord: maskeren is geen bewuste keuze, maar een aangeleerd beschermingsmechanisme van het brein.
Bij ANTRE zien we maskeren niet als individueel probleem, maar als een logisch gevolg van ervaringen in een wereld die niet lijkt te passen bij het neurodivergente brein.
Wat is maskeren?
Maskeren betekent dat iemand (bewust of onbewust) gedrag, emoties of behoeften onderdrukt of aanpast om te voldoen aan verwachtingen van de omgeving.
Dit kan zich uiten in bijvoorbeeld:
stiller zijn dan je bent
extra hard je best doen om ānormaalā over te komen
emoties inslikken
gedrag constant bijsturen
jezelf kleiner maken of juist overcompenseren
Maskeren komt veel voor bij neurodivergente mensen, zoals mensen met ADHD, autisme of hoogsensitiviteit, maar ook bij mensen die langdurig hebben geleerd dat verschil niet welkom is.
Waarom ontstaat maskeren?
Maskeren ontstaat niet zomaar. Het is het resultaat van herhaalde ervaringen waarin bepaald gedrag werd gecorrigeerd, afgekeurd of negatief geĆÆnterpreteerd.
Bijvoorbeeld:
āDoe eens normaal.ā
āJe bent te druk / te gevoelig / te direct.ā
āZo werkt het hier niet.ā
āJe moet je aanpassen.ā
Voor het brein betekent dit: dit gedrag vergroot het risico op afwijzing, conflict of correctie. Het brein leert snel. Elke negatieve ervaring wordt opgeslagen als bewijs. Na verloop van tijd ontstaat een patroon waarin aanpassen veiliger voelt dan jezelf laten zien. Maskeren werkt om risico tijdelijk te minimaliseren en precies daarom blijft het in tact.
Maskeren is geen karaktertrek
Belangrijk om te benadrukken: maskeren zegt niets over zwakte, onzekerheid of gebrek aan authenticiteit. Het is een risico-inschatting van het brein:
Wat is hier het veiligste gedrag op basis van eerdere ervaringen?
Dat maakt maskeren hardnekkig. Zelfs als iemand rationeel begrijpt waar het gedrag vandaan komt, kiest het brein automatisch voor wat het meeste ābewijsā heeft verzameld.
Maskeren op de werkvloer
Op de werkvloer krijgt maskeren vaak een professionele vorm.
Denk aan:
altijd āaanā staan
geen vragen durven stellen
fouten verbergen
emoties wegdrukken
energieverlies door constante zelfregulatie
Veel organisaties denken dat neurodiversiteit zichtbaar wordt zodra mensen zich uitspreken. In werkelijkheid gebeurt vaak het tegenovergestelde: hoe minder veilig de context, hoe sterker het maskeren.
Dat heeft gevolgen:
verhoogde stress en uitputting
verminderde creativiteit
onderbenut talent
stille uitstroom
Maskeren is daarmee niet alleen een individueel thema, maar ook een organisatievraagstuk.
Wanneer vermindert maskeren?
Maskeren neemt af wanneer het brein nieuwe ervaringen opdoet die het tegendeel bewijzen.

Bijvoorbeeld:
je spreekt je uit en wordt serieus genomen
je laat verschil zien zonder negatieve consequenties
fouten leiden tot gesprek, niet tot afstraffing
Dit vraagt om psychologische veiligheid, consistente reacties van leidinggevenden en ruimte voor verschil in denken, werken en communiceren.
Zonder die context blijft maskeren bestaan, hoe goed de intenties ook zijn.
Waarom dit belangrijk is voor neuro-inclusie
Neuro-inclusief werken gaat niet over mensen āhelpenā zichzelf te laten zien. Het gaat over het creĆ«ren van omstandigheden waarin het brein geen reden meer heeft om zich te beschermen.
Bij ANTRE kijken we daarom niet alleen naar individueel gedrag, maar naar:
systemen
leiderschap
cultuur
impliciete normen
Maskeren verdwijnt niet door bewustwording alleen, maar door andere ervaringen mogelijk te maken.
Hoe ANTRE helpt
ANTRE ondersteunt organisaties en individuen bij het begrijpen van maskeren en het doorbreken van patronen die dit gedrag in stand houden. Niet door mensen te repareren, maar door contexten te veranderen waarin gedrag ontstaat.



Opmerkingen